غزلی از شمس

جــــان از سفر دراز آمد  ////////////  بر خاک درِ تو باز آمد 

در نقد وجود هر چه زر بود //////////  از گنج عــــدم به گاز آمـــد 

جان رفت که بی تو کار سازد  ///////////  سوزید و نه کار ساز آمد 

تا نعرۀ عاشقان بر آید   ///////////   کان قبلۀ هر نماز آمد 

از پیش تورفت بازِ جانم  //////////  طبل تو شنید و باز آمد 

آن چنگ طرب که بی نوا بود ///////////  رقصی ، که کنون بساز آمد

از سلسلۀ نیاز رستند  //////////  کان به ز هزار ناز آمد 

ترک خر کالبد بگوئید  ///////////  کان شاه بُراق تاز آمد 

نور رخ شمس حق تبریز  ///////////  عالم بگرفت و راز آمـــد 

امروز بعد از بی حوصلگی که داشتم تصمیم گرفتم غزلی از سیری در دیوان شمس بنویسم که این غزل آمد ، امیدوارم به شهر و دیاری توهین نشود ولی این کتاب من مال80 است و مولوی هم سالها قبل زندگی میکرده است و لابد .......بی دلیل شعر نسروده وتوهین ننموده است ، اگر  بلاگ مرا خواندید باید از مولوی شکایت نمائید !!!؟؟؟؟؟