گل سرخ : از شکسپیر

از کوره راههای پیچیده زندگی خویش گل سرخ زیبائی برایت چیدم ، گلی که سر شار از مهر ووفای قلب پر آتش و گرمم بود .گل سرخ عشقی که فقط قطره ای شبنم بر رویش چکیده بود و این شبنم چکیده عمر و جوانی و امیّد زندگانی من بود.
ای سنگدل ، گل سرخ زیبای عشق و شبنم امید جوانی خود رابا دستی لرزان تقدیمت کردم ، ابتدا آنرا بوئیدی و پس از آن با بی اعتنائی ارمغانم را بدور افکندی چرا این اینطور بیرحمانه قلب امیدوارم را شکستی و روح و احساسم را از هم پاشیدی ، هدیه ام را نا چیز پنداشتی و هستی مرا با سنگدلی بغارت بردی .....
ای نا مهربان بیا سر بر دامنم بگذار .میخواهم آنقدر اشک بر چهره ات بیافشانم ، تا چون گل سرخ و امید جوانیم رخسار تو نیز بپژمـــــرد .
فخری بشیری

14/11/1347