حقـــــــــوق

وقتی به گذشته فکر میکنم بخاطر می آورم که  شبانه روز تلاش نموده و با امکانات کم جهت کنکورشروع به فراگیری زبان انگلیسی کردم درمؤسسه ملّی زبان و کلاس کنکور خوارزمی ثبت نام و پیاده و یا با اتوبوس خود را به آنجا میرساندم و موقع انتخاب رشته هم دوست داشتم رشته مهندسی کشاورزی را بخوانم ولی سال اوّل قبول نشدم ولی سال بعد در دو رشته قبول شدم  زبان انگلیسی در دانشکده زبانهای خارجی ( دانشگاه علامه طباطبائی ) و رشته حقوق قضائی دانشگاه ملّی ایران( دانشگاه شهید بهشتی )و من رشته حقوق را انتخاب کردم ، در آن زمان سریالی ازتلویزیون پخش میشد بنام وکلای جوان و من تحت تأثیر این سریال و نام رشته حقوق که پرستیژ بیشتری داشت رشته حقوق را انتخاب کردم و متأسفانه پایان تحصیلات من (سه سال و نیمه ) با انقلاب مصادف شد و تعصب بر اینکه خانمها نه حق وکالت دارند و نه حق قضاوت سدّی بر سر را من ایجاد نمود ، درشیراز به کانون وکلا مراجعه نمودم و لی بمن گفتند که باید به تهران مراجعه نمائی (حالا دیگه متأهل هم بودم ) و در تهران هم مدارکم را نپذیرفتند چون وکالت خانمها تا سال 1366 ممنوع شده بود و من  سعی کردم از طریق کارم پست مشاور حقوقی را بدست آورم ، در مصاحبه ای که در سال های اوّل انقلاب بوسیله یکی از معروفترین وکلای وقت که رئیس قسمت حقوقی اداره بود از من بعمل آمد مورد تأئید قرار گرفتم و معاونش که حزب الهی شدید و جدیدی هم   بود شنیدم که بوی میگفت ما داریم تمام زنهای اداره را بیرون میریزیم و تو داری زن دیگری را اضافه میکنی ؟؟؟؟؟

بهرحال بدلیل عدم امکانات برای خروج از مملکت  من وکیل نشدم ولی دست از تلاش هم بر نداشتم و درسال 1366 با داشتن دو بچّه برای ادامه تحصیل سه ترم بدانشگاه ملّی رفته و با اساتید سابق خود که هنوز در آنجا بودند برای  ادامه تحصیل شروع به بازنگری کردم ولی بعلت وارد نبودن بزبان عربی و تعداد کمی که می پذیرفتند (17نفر)قبول نشدم ، درتمام این دورانهای گذشته از حقوق خودم و خانواده ام در همه جا دفاع نمودم چون به رشته ام علاقه داشتم ، حقوق خوانده بودم ، به حق و تکلیف آشنا بودم. 

وکیل باید خشن و بی پروا باشد تا بتواند حق خود یا دیگری را بگیرد ، در دادگاهها هم وقتی وکیلی دفاع مینماید با اصرار و بی پروا دفاع میکند و حرف خود را میزند و اگر قاضی به او اخطار دهد و اورا ساکت نماید ولی قاضی  به تمام صحبتها فکر نموده و آنگاه رأی صادر مینماید .

حق سنگین و شیرین است و بسختی بدست می آید ولی ماندنی است امّا باطل مانند کف روی آب سبک است و زود از بین میرود هرچند آسان بدست آید