خیلی ساده است

من بعنوان فردی از اجتماع ، نظراتی دارم ، خواسته هائی دارم ، عیبهائی را میبینم ، گاهی سعی میکنم نبینم ، بعضی چیز ها را دوست دارم ، بعضی چیزها را دوست ندارم ،از طبیعت خوشم میاد ، از حیوانات خوشم میاد ، ازگلها خوشم میاد ، صدای باد و آب و باران را دوست دارم ، از زلزله و تندباد و سیل و خرابی و ویرانی و جنگ بدم میاد و بر هیچکس نمی پسندم ، از اجتماع سالم خوشم میاد ، شادی و آزادی را برای همه می پسندم (حد معقول و متعادل )،معتقدم اجتماع را باید نقد کرد تا درست شود ، از سیاست بازان نان به نرخ روز بخور خوشم نمیاد ، از پولدارهای مالدوست و حریص خوشم نمیاد ، ازموزیک و موسیقی خوشم میاد وهمانطور که موزیک وسیله ای است برای بیان دردهای اجتماع از استفاده از آن برای منافع شخصی خوشم نمیاد ، موسیقی و نویسندگی ، شاعری ، هنرهائی است که انسانها بر اساس سلایق خود به آن روی می آورند و حالا یا بهره مالی براشون داره یا نداره انتخاب خودشان است و در طول زمان ممکن است براساس سعی حلوا شود و طرفداران خودشون را جمع کنند و باصطلاح فن های زیادی پیدا کنند ولی روی آوردن به هنر برای جمع آوری فن "من"اول شخص مفرد خوشم نمیاد یا همه بگن سیاسی نیستند و برای قلوب سیاسی بشن ، ممکن است با هم ارتباط پیدا کنند ولی از اوّل بگن ما یک خواننده سیاسی هستیم و هنر برای مردم انجام میدهیم ، قدیمی ها باید آموزش بدهند و راه را برای جوانان هموار کنند همه چیز واسۀ من خوب نیست ، و تقلید بی پایه و بی مایه از غرب و شرق و شمال و جنوب را دوست ندارم ، هنر یعنی خلاقّیت و نسل جوان باید خلّاق باشه در حیطۀ فرهنگ آبا اجدادی که بهش افتخار میکنه .از دروغ بدم میاد ، از چاپلوسی حالم بهم میخوره و مطمئن هستم تعریف و تمجید و تشکّر حد و حدودی دارد ، نشستن و ستایش کردن میشه همین که می بینید ... من فردی از اجتماع توانستم با انتقاد اتحّاد ایجاد کنم ، بیطرف و بدور از منفعت مالی (هنر بیزنس نیست هرچند در طولانی مدت نان بخور و نمیری را هم بدنبال دارد اگر راضی شویم ) ، شما هم بستان بزن از هزار راه نرفته راهی برای اتحّاد واقعی پیدا کنید ، اگر روشن نیست بگید ....هر جاش تاریکه براتون توضیح بدهم