چگونه یک متفکّر از یک گفتگو بهره می برد

چگونه متفکّر از یک گفتگو بهره می‌برد
‏

انسان بی‌آنکه شنونده ‏باشد می‌تواند بسیار بشنود، اگر که نیک نگریستن و نیز گاهگاه ‏هیچ نکردن و از نظر دور داشتن را دریابد. اما مردم نمی‌دانند چگونه از گفتگو بهره ببرند؛ آنان در اکثر موارد توجه بی‌اندازه‌ی ‏خود را مصروف آن چیزی می‌کنند که می‌گویند و می‌خواهند در جواب طرف مقابل بگویند. در ‏حالی که شنونده‌ی واقعی اغلب به این بسنده می‌کند که مرتب پاسخ دهد و ‏اصولاً چیزی را به عنوان تخفیف از سرِ ادب بگوید و برخلاف آن با ‏حافظه‌ی تیز و زیرکانه‌اش همه‌ی آنچه را دیگری اظهار داشته از کلامش ‏برگیرد، و نیز در کنار آن شیوه‌ی بیان، لحن و حرکاتی را که طرف مقابل‌اش با ‏آن سخن‌اش را همراهی می‌کند. در گفتگوهای معمول هر کدام از طرفین ‏می‌پندارد که باید هدایت‌کننده‌ی گفتگو باشد. درست مانند آن زمانی که دو ‏کشتی در کنار هم حرکت می‌کنند و جابه‌جا گاه تنه‌ی کوچکی به هم می‌زنند، هر دو طرف نیک باور دارند که کشتی همسایه به دنبال آن ‏دیگری می‌آید و حتی سرانجام یکی دیگری را یدک‌کش هم خواهد کرد.


مطلب بالا از این ایمیلهای فورواردی است که متأسفانه یا خوشبختانه منِ دریافت کننده بعنوان خواننده نفهمیدم که نویسنده و مترجم منظورشان چیست ؟؟؟ !!! ما مردم معمولی هستیم با یک آداب و فرهنگ مخصوص و ساده و معمولی ، اگر ساده و راحت بزبان عامیانه منظور نویسنده (آلمانی یا اتریشی ) بیان شود شاید همه بهتر درک کنند خلاصه همه که متفکّر نیستند ؟؟؟!!! ما مردم معمولی و ساده ای هستیم با ادب و فرهنگ ، نویسنده هم حتما " برای متفکّران سرزمین خودش صحبت نموده است و آنها هم اگر متفکّر باشند حتما " منظورش را فهمیدند یا می فهمند .ما خودمان حتما " متفکّر داریم وساده و معمولی هم هستند و البته ضرب المثل هم داریم که میگوید : هرگز وجود حاضر و غایب شنیده ای / من در میان جمع و دلم جای دیگر است که هر کسی یک تعبیری ازش داره ، یعنی من در بین مردم هستم ولی احساس من متفاوت است و فرق دارد ، این برداشت من است