جام جم

سالها دل طلب جام جم از ما میکرد
آنچه خود داشت ز بیگانه تمنّا می کرد
گوهری کز صدف کون و مکان بیرون است
طلب از گمشدگان ره دریا می کرد
مشکل خویش بر پیر مغان بردم دوش
کاو به تأیید نظر حلّ معمّا می کرد
دیدمش خرّم و خوشدل قدح باده به دست
وندران آینه صد گونه تماشا می کرد
گفتم این جام جهان بین به تو کی داد حکیم
گفت آن روز که این گنبد مینا می کرد
گفت آن یار کزو گشت سرِ دار بلند
جرمش این بود که اسرار هویدا می کرد
فیض روح القدس ار باز مدد فرماید
دیگران هم بکنند آنچه مسیحـــــــا میکرد
گفتمش زلف چو زنجیر بتان از پی چیست

گفت حافظ گله ای از دل شیـــــدا میکــــــرد