در بی بی سی مقاله ای را خواندم در ارتباط با اینکه در گوگل پلاس حلقه دوستان کجا بسته میشود : مسلما " گوگل پلاس ابدا " قابل مقایسه با فیس بوک نمیباشد ، در فیس بوک افرادی با ماسکهای مختلف که ممکن است واقعی نباشد شما را اد نموده و کسانی را در لیست خود قرار میدهی که ابدا " نمیدانی کی هستند ؟ از کجا هستند ؟ در چه خانواده ای تربیت شده اند ؟ طرز تفکّر و عقیده سیاسی و اجتماعی و مذهبی آنها چیست ؟؟ و با هاله ای از ابهام وارد گفتگوو ارتباط با آدمهائی میشوی که هیچگونه هویت حقیقی و صادقانه ای ممکن است نداشته باشند ، به کاربران اجازه ساخت صفحاتی را میدهد که بسیاری از آنان جز هجویاتی بیش نیست ، اگر مطلب ادبی است سراسر اشکال است و اگر مطلب علمی میباشد منبعی برای خبر وجود ندارد و اصولا " ادمین صفحه معلوم نیست که کیست و چه مطالب درست یا غلطی را چه کسی میخواهد بخورد شما بدهد ؟؟؟؟، کسانی را که بهر دلیلی اغم از ترس یا عقده های مختلف خود را زیر یکسری عکس و نقاشی پنهان نموده اند تحت عنوان دوست انتخاب مینمائی و اگر وارد گفتگو وتبادل نظر شوی چه در وال خودت و چه در وال دوستت بنظر میرسد کسانی که بعنوان دوست دوست محسوب میگردند مطالب را خوانده و یا وارد اظهار نظر ( گاهی فضولی ) میگردند و یا زیرکانه با خواندن و دیدن مطلب از تو آسان و ارزان خریده و در جای دیگر گران میفروشد ، هیچگونه حریم خصوصی وجود ندارد و اگر حریم را ایجاد نمائی با یک عده طلبکاری مواجه خواهی شد که شاید اصلا " ندانی طلب آنها چیست!!؟ اگر آنها را مثلا " بعنوان دوست از لیست خود حذف نمائی ، با ایراد و اشکال مواجه خواهی شد و یک دشمن برای خود درست نموده ای !!! و افراد فکر نمیکنند در عصر آزادی شاید شما از طرز نگرش و افکار آنان خوشت نمی آید و نمیخواهی در کنار این گونه از افرا د باشی ، را ه برای تبلیغات در هر موردی باز است ، شک انسان را به محیط اطراف بیشتر مینماید وبنظر من جدا از سایتهائی که ایجاد شده است و اخبار و اطلاعات درست و جامع و کاملی را در اختیار کاربران خود قرار میدهند بقیه کارها و ارتباط های فیس بوک کاری کاملا " جاسوس مآبانه میباشد که بعد از گرفتن بسیاری از اطلاعات از شما و پخش نمودن برای سایرین شما در جایگاهی قرار میگیری که هیچگونه حریم خصوصی برایت باقی نمی ماند و بنظر میرسد وسط خیابان نشسته و همه زندگی و افکار و عقاید و .... برای همه بنمایش گذاشته ای بدون هر گونه حجاب و پرده ، و خوب بعد از عادت کردن طبیعی میباشد که علاقه مند میشوی و نادانسته ویا دانسته زندگی خود را با دیگران به اشتراک میگذاری در حالی که همه مانند تو فکر نمیکنند و زرنگی های زندگی حقیقی خود را با خود بدنیای مجازی هم می آورند و با اجبار باید بنشینی و مطالبی را که یک عمر دوست نداشتی ببینی و گاهی دم بر نیاوری ( نظر ندهی ، لایم نکنی ) بخصوص وقتی مثلا " دوست تو هم وطن تو هم میباشد ، در حلقه های گوگل پلاس دسته بندی وجود دارد ، در زندگی حقیقی نیز چنین دسته بندی وجود دارد روابط هر فردی در اجتماع باتوجه به نوع ارتباط متفاوت میباشد حتی از نظر قانونی ما بستگان سببی و نسبی داریم پدر و مادر و عمه و خاله و دائی و دوست و آشنا قطعا " با هم یکی نیستند و شما میتوانی با ایجاد حلقه ، فضایی را جدا گانه به هر کدام از آنان اختصاص دهی و با هر کدام مطابق شأن وشرایط و ارتباطی که با آنان داری وارد گفتگو ومذاکره گردی و مطالبی را با هر کدام مطابق سلیقه و شناختی که از آنان داری به اشتراک بگذاری ، با دوستی که سنگ صبور است درد دل نمائی و با دوستی که اعتماد نداری در حد همان شناخت وارد ارتباط و شاید بعد ها صمیمیت گردی ، مبنای بسیاری از ارتباطها و روابط عمیق راز داری میباشد که فکر میکنم گوگل پلاس بر اساس آن طراحی شده است و این طبیعی و مسلّم میباشد که در روابط آدمها هر کس جایگاه خود رادارد ، اگر با دختر یا پسرت وارد گفتگو میشوی یا چند تا عکس و شعر و ترانه پست مینمائی هر کسی بدون اچازه و پا برهنه وارد گود نمیشود خلاصه اینکه من از فیس بوک اصلا " خوشم نیامد احساس کردم فضائی عریان است در میان افرادی که کاملا " با تو متفاوت میباشند و جماعتی نظاره گر تو میباشند و آماده هستند که ازافکار و کلمات تو که چون کاه سبک و صادقانه میباشد کوهی سنگین و مطابق میل خود بسازند ، ریا خود را درفیس بوک بخوبی نشان میدهد و قابل لمس است ، فضولی بوفور وجود دارد ، مرزی برای هیچ چیز وجود ندارد و میدانیم که این مرز است که حد و حدود حتی کشورها را معّین مینماید و کشور بی مرز کشور نمیباشد ، در گوگل پلاس امکانات برای کاربران بسیار ساده و راحت طراحی شده است و برای کسانی چون من که به کارهای فنی هم وارد نیستند استفاده از این فضا بسیار آسان تر و راحتر میباشد و حریمهای هر کس هم جای خود را دارد و میتوان برای مسائل سیاسی هم حلقه ای ایجاد کرد و گروهی را که هم مسلک و همفکر میباشند در آن قرار داد ( بمانند یک حزب ) و حلقه های شعر و ادب هم ایجاد نمود و هر کسی را هم در حلقه های مخصوص به خودش ( براساس نوع نسبت مانند فامیل و دوست و آشنا و بستگان ....) قرار داد و با هر کسی مطابق سلیقه های مشترک ارتباط و دوستی برقرار نمود ( حتی در نظر گرفتن عقاید مذهبی ) و اینگونه ارتباطها فکر میکنم از قدیم جزء عادات و رسوم ما هم بوده است ، مصداق شعر کبوتر با کبوتر باز با باز فکر میکنم در گوگل پلاس عملی تر باشد تا فیس بوک ... و دیکتاتوری و اجبار به تحمّل و دیدن هر چیز و هر کس و هر نوشته و عکس بخصوص افراد ماسک دار ( مانند تگ کردن) در فیس بوک مهیّا تر میباشد ، بخصوص وقتی فرد تگ شده آن لاین هم نباشد ......و بقیه اجبار بدیدن دارند چون پست شده و از زیر دستت میگذرد !!!
No comments:
Post a Comment